در شکایتی که اواخر روز سهشنبه در ایالات متحده ارائه شد، ۱۳ کارگر سابق برایتوی میگویند که هزینههای استخدام بالایی را به واسطهها پرداخت کردهاند که منجر به اسارت آنها به دلیل بدهی شده، ساعات طولانی کار کردهاند و روزهای استراحت بسیار کم بوده یا اصلا وجود نداشته است، از سوی دیگر شرکت های کارفرما، گذرنامههایشان را گرفتهاند.
رویترز در ماه مه ۲۰۲۱ گزارش داد که بازرسان با این که در برایت وی مدرکی برای کار اجباری پیدا نکرده اند، ۶۱ مورد نقض استانداردهای اخلاقی جهانی و ۵۰ مورد نقض قوانین کار مالزی را به تفصیل نشان داده اند.
«ترنس کولینگزورث»، وکیل مدافع حقوق بین الملل که نماینده کارگران است، گفت: این شرکت ها نمی توانند انکار کنند که از کار اجباری در برایت وی اطلاع داشتند.
اتهامات سوء رفتار در برایت وی، حداقل یک سال قبل از این تحریم، علنی شده بود. در دسامبر ۲۰۲۰، مقامات مالزیایی، کارگران برایت وی را در حالی پیدا کردند که در کانتینرهای حمل و نقل زندگی میکردند و وزیر این کشور پس از یک بازرسی اعلام نشده از اقامتگاه کارگران برای بررسی شرایط، شرایط نامساعد کارگران را به بردگی مدرن، تشبیه کرد.
کیمبرلی کلارک، به درخواست اظهار نظر خارج از ساعات کاری معمول ایالات متحده پاسخ ندارند، آنسل و برایت وی هم گفتند که نظری ندارند.
اقتصاد مالزی که به میلیونها کارگر مهاجر از کشورهای جنوب آسیا وابسته است، طی سالها با اتهامات استثمار در صنایع کلیدی صادراتمحور مواجه بوده است. همکاری با هشت شرکت مالزیایی، از جمله شش تولید کننده دستکش، توسط ایالات متحده در سه سال گذشته ممنوع شده اند.
بر اساس شکایتی که اواخر روز سه شنبه در ایالات متحده ارائه شد، این کارگران که همه شهروندان بنگلادشی – می گویند که کیمبرلی کلارک و آنسل از طریق گزارش های عمومی در مورد برایت وی و دیگر دستکش سازان مالزیایی از سوءاستفاده های ادعایی از کارگران و تخلفات کشف شده توسط بازرسان آگاه بودند.
«اندی هال»، یک فعال مستقل کارگری که در مورد برایت وی تحقیق کرده است، گفت: کارخانه ها نباید تنها کسانی باشند که به دلیل تخلفات کارگری مجازات می شوند.
هال ادامه داد: برندها و خریداران به تعهدات اعلام شده خود برای انجام اقدامات لازم برای جلوگیری از شرایط برده داری مدرن عمل نمی کنند، ما نیز به تغییرات بزرگ و کافی در شرکتها، سرمایه گذاران و تدارکات عمومی نیاز داریم.